मॅनेजमेंट फंडा:कामात त्यागाचा उल्लेख करणे शिस्तभंग दर्शवते

दुपारचे तीन वाजले होते. माझी तज्ज्ञांसोबत एक तासाची बैठक होणार होती, म्हणजे ते लोक उच्च दर्जाचे बुद्धिवंत होते. पारदर्शक काचेतून मी त्या सर्वांना बोर्ड रूमच्या बाहेर प्रतीक्षा करताना पाहू शकत होतो. त्यांनीही पाहिले की, माझी आधीची मीटिंग सुरू होती. मी लवकर संपवण्याचा प्रयत्न केला, तरीही त्यांच्या मीटिंगला १२ मिनिटे उशिरा झाला. त्या सर्वांना माझ्या पूर्ण दिवसाच्या मीटिंगचे शेड्यूल माहिती होते, उशीर झाल्याबद्दल मी माफी मागितली आणि म्हणालो, माफ करा, सकाळी ८.३० वाजेपासून माझ्या एकापाठोपाठ मीटिंग होत्या. त्यातील एक वरिष्ठ व्यक्ती लगेच बोलली, सर, आमच्या पण एक पाठोपाठ एक मीटिंग होत्या आणि त्यातही आमच्यापैकी एकानेही जेवण केले नाही. मी कॉर्पोरेट अवतारात होतो, माझ्या व्यग्रतेच्या बोलण्याला उत्तर देण्याच्या त्यांचा हेतू माझ्या लक्षात आला होता आणि त्यांचे बोलणे सहज लक्षात येत होते. त्यांच्याकडे न पाहता मी निश्चयाने म्हणालो, तुम्ही जेवण केले नाही, जेवण वेळ एक वाजेची आहे, जर हे ऐकून मी शांत होईल, असे तुम्हाला वाटत असेल तर माफ करा, तुमचे वाईट वेळ व्यवस्थापन दिसते आणि दिसते की, तुम्ही त्या बिंदूसोबत जाऊ इच्छित नाही जे तुमच्या कार्यक्षेत्राला हायलाइट करतील. तर जेवणाचे सांगून तुम्ही सहानुभूती घेऊ इच्छिता. मी म्हणालो का की मी जेवलो नाही? मी तर करून घेतले. जर मी ऊर्जेने भरलेला नसेन तर तुमची कोणतीही मदत करू शकणार नाही. या मीटिंगचा माझा उद्देश तुमची मदत करणे होते, म्हणून मी वेळेवर जेवण केले होते. तरीही मी तुमच्या सर्वांसाठी स्नॅक्स आर्डर करतो. लंचटाइम पूर्ण झाला आहे. नंतर मी बोर्डरूमबाहेर उभ्या सहायकाला इशाऱ्याने स्नॅक्स आणण्याचे सांगितले. स्नॅक्स येताच मी माझे स्नॅक्स आणि चहा त्यांना शेअर केले.

मीटिंगमध्ये ४५ मिनिटे ते वरिष्ठ शांत राहिले. तेव्हा मी त्या विषयावर लक्ष केंद्रित केले, जे बोर्डने मला सांगितले होते आणि त्या लोकांचे जेवण टळले होते, फक्त यासाठी मी कोणत्या प्रकारे विनम्र नव्हतो. त्यांना जाणीव झाली की, मी दोन्ही गोष्टी केल्या. एक प्रमुख म्हणून त्यांना दिवसाचा धडा दिला की, लंच न करणे त्यांची चूक आहे आणि बरोबर त्याच वेळी काही खायला देत मी माझा माणुसकी धर्म पाळला. त्या विभागासोबत माझी पुढची मीटिंग पुढील महिन्यात आहे आणि तिची वेळ दुपारी ३ ची आहे आणि त्यात कोणतेही स्नॅक्स नसेल, मग जेवण केले नसले तरी. कारण मॅनेजमेंट एवढा वेळ खर्च करू शकत नाही की वरिष्ठांना एकच गोष्ट दोन वेळा शिकवली जाईल. जर त्यांना वाटते की, त्यांच्या बेजबाबदार वक्तव्यावर कुणाचे लक्ष जाणार नाही तर ते वास्तवात नाहीत.

लक्षात ठेवा, पाचआकडी पगार घेतल्याने आपण नेता बनत नाही. आपल्या सैनिकांचा विचार करा, जे युद्धाच्या काळात सीमेवर अनेक दिवस अन्नपाण्याविना राहतात. ते परत येऊन म्हणत नाहीत, ‘मी जेवलो नाही.’ बोर्डरूम हे काही युद्धक्षेत्र नाही. कामात व्यग्र असल्यामुळे गाडीत पेट्रोल भरायला विसरलो, त्यामुळे पेट्रोल संपल्याने रस्त्यावर ढकलत न्यावे लागले, असे सांगणारे कनिष्ठ सहकर्मचारी गाडीला धक्का दिल्याच्या क्षमतेबद्दल तुमची प्रशंसा करतील, परंतु लक्षात ठेवा की तुम्हाला नियुक्त करणारे व्यवस्थापन निश्चितपणे त्याचा विचार करेल. पुढच्या वेळी अशा अनावश्यक चुका व्यवस्थापनासमोर दाखवू नका.

फंडा असा तुम्ही जर महत्त्वाकांक्षी कर्मचारी आहात आणि पुढे जायचे असेल तर मीटिं तुम्ही जर महत्त्वाकांक्षी कर्मचारी आहात आणि पुढे जायचे असेल तर मीटिंगमध्ये संस्थेला पुढे जाण्यासाठी आयडियाज शाेधा. अशा छोट्या-छोट्या ‘त्यागांची’ सावधगिरी बाळगा. कारण ते तुमच्या जीवनशैलीतील अनुशासनहीनता दर्शवते. गमध्ये संस्थेला पुढे जाण्यासाठी आयडियाज शाेधा. अशा छोट्या-छोट्या ‘त्यागांची’ सावधगिरी बाळगा. कारण ते तुमच्या जीवनशैलीतील अनुशासनहीनता दर्शवते.

मॅनेजमेंट गुरू raghu@dbcorp.in एन. रघुरामन